Halsbandparkiet

Groen en met zeer veel lawaai strijken halsbandparkieten neer in de lage landen. Hoewel deze parkieten soort oorspronkelijk niet in de Benelux woonde, is hij tegenwoordig ook hier te vinden. Waarom? Dat ontdekken we nu!

De halsbandparkiet: kenmerken

Het eerste dat opvalt bij de halsbandparkiet is de fel groene kleur. Je zal al snel opmerken dat dit best een grote vogel is. Als je de totale lengte meet, kom je uit op iets meer dan veertig centimeter… een heel stukje groter dan bijvoorbeeld de grasparkiet.

Mannelijke halsbandparkiet met zwarte halsband.
Een mannelijke halsbandparkiet, duidelijk te zien aan de zwarte band rond de nek.

Naast de grootte en kleur, valt ook de rode snavel op. En wat voor een snavel! De snavel is tamelijk groot, daar word je liever niet door gebeten. Mij doet de halsbandparkiet altijd wat denken aan de papegaai uit de Jommekes strips… Flip is namelijk ook helemaal groen met een rode snavel!

De halsbandparkiet dankt zijn naam aan de mannelijke vogels. De mannetjes hebben een soort band rond hun hals. De veren in deze band zijn roze gekleurd en de nek ziet van voor zwart. Vrouwtjes hebben deze band niet.

Naast de band kan je mannelijke halsbandparkieten ook herkennen aan hun staartpennen. Deze staartpennen zijn een beetje blauw van kleur bij mannetjes. Het gemakkelijkste blijft echter om gewoon te kijken of een vogel een band heeft rond zijn nek. Zo ja: een mannetje. Nee: een vrouwtje. Als de halsbandparkieten niet helemaal groen zijn maar ook een gele tint hebben, zijn het jonge parkieten.

Je hoeft deze parkieten niet eens te zien om ze op te merken… hun geluid is zeer duidelijk en van ver te horen. Zeker in grote groepen maken halsbandparkieten enorm veel lawaai.

Waar leven halsbandparkieten?

De halsbandparkiet leefde oorspronkelijk rond India en in Afrika, net ten zuiden van de Sahara woestijn. De vogels leven in loofbossen en in niet te dicht begroeide jungle. In bossen waar de bomen te dicht bij elkaar staan, komt de halsbandparkiet niet voor. Ook in de tuinen bij mensen in steden en dorpen in de eerder vernoemde landen kan je deze parkieten tegenkomen.

Tegenwoordig leeft de halsbandparkiet echter veel meer verspreid… door de mens! Mensen hielden enkele exemplaren bij hun thuis en in volières. De vogels konden zo nu en dan ontsnappen en mensen die ze niet meer konden of wilden verzorgen, lieten de vogels vrij. De meeste volièrevogels sterven een zielige dood als je ze niet zelf blijft voederen… maar dit geldt niet voor de halsbandparkiet!

Halsbandparkieten konden zich goed aanpassen aan de omgeving in België, Nederland, Groot-Brittannië en Duitsland. Hoe dit kan, hangt vooral van de voeding af:

Wat eet een halsbandparkiet

De halsbandparkiet eet zoals de meeste vogels zaden en fruit. Maar ze eten nog veel meer, bijna alles dat ze tegenkomen. Granen, nectar… en als je nectar eet, waarom dan ook niet meteen de hele bloem? Dat dachten halsbandparkieten en dus gingen ze maar de volledige bloem opeten! Bloemen en vruchten vormen in de lage landen de basis van hun dieet. In de winter zijn er geen vruchten meer en zoeken ze wat anders, zo eten ze de bloemen van kastanjebomen op. Ja, echt hoor, in de winter doen ze dit al: de bloemen zitten nog in de knop te wachten op beter weer en worden er gewoon uit gepeuterd. Hier komt zo’n prachtige snavel dus mooi van pas!

Mannelijke halsbandparkiet eet van zonnebloempitten.
Een mannelijke halsbandparkiet eet zonnebloempitten. Zonnebloempitten behoren tot hun lievelingsvoer.

Naast dit voedsel eten ze nog graag voedsel waar de mens voor zorgt, bijvoorbeeld bij voedertafels in de tuin. Pindanootjes zijn het lievelingsvoedsel van halsbandparkieten samen met appels. Deze in je tuin leggen als je in de buurt van deze groene parkiet woont, geeft veel kans om ze te lokken. Ook zonnebloempitten hebben dit effect, daar zijn ze namelijk dol op.

Voortplanting bij de halsbandparkiet

Halsbandparkieten zoeken een partner en blijven bij die ene partner gedurende hun hele leven, een veel voorkomende eigenschap bij papegaaien. De halsbandparkiet kan voor het eerst jongen krijgen als hij drie jaar oud is.

Als nest gebruikt de halsbandparkiet holten om in te broeden. En waarom zou je jezelf moe maken? Gebruik toch een gat dat een specht voor jou gemaakt heeft! En zo gebeurt het dus vaak, gewoon een oud hol van andere vogels zoeken en daar in gaan broeden. In Azië wordt er ook al eens gebroed in oude gebouwen.

De eerste eitjes worden al in februari gelegd en uitgebroed. De halsbandparkiet mag dan wel goed aarden in de lage landen, toch worden er veel minder jonge vogels grootgebracht in onze streken dan in hun natuurlijke habitat.

Hoewel deze parkiet monogaam is, werkt hij wel samen. Vaak leven de vogels in groepjes die tot 16 vogels groot zijn. Ze bakenen een territorium af rond hun nestholte, maar dit is vrij beperkt aangezien er nog andere paren in hetzelfde gebouw of in dezelfde boom mogen broeden. Het leven in een groep heeft dan ook een groot voordeel: samen sterk! Roofdieren zijn gemakkelijker op te merken als je met meer ogen rondkijkt. En waar twee halsbandparkieten misschien niet zo indrukwekkend overkomen op een vijand, doen tien parkieten dat misschien wel.

Buiten het broedseizoen leeft de halsbandparkiet wel in grotere groepen, zeker als er veel voedsel te vinden is of op plaatsen waar alle vogels samen gaan slapen. Ze troepen elke nacht in grote getalen samen op hun vaste slaapplaatsen. Op deze locaties kan je dan tot enkele duizenden vogels samen aantreffen… als dat geen leuke foto’s moet opleveren! Dit fenomeen is onder andere waar te nemen in België en Nederland.

Een halsbandparkiet zit op een tak in een volière.
Een halsbandparkiet zittend op een tak. Varieer de dikte van de takken om problemen met de pootjes te voorkomen.

De halsbandparkiet in de lage landen

Het klimaat in België en Nederland is ideaal voor halsbandparkieten. Het is zelden lang koud in de winter en er zijn geen bergen waar deze vogelsoort niet van houdt. Wel zijn er in onze contreien heel wat loofbossen te vinden die niet te dicht begroeid zijn zoals sommige oerwouden. Daarnaast voederen we ook geregeld vogels in de tuin en daar wordt van geprofiteerd! Halsbandparkieten komen zaadjes meepikken die in tuinen gelegd worden om de vogeltjes de winter door te helpen… gemakkelijk maar belangrijk voedsel, zeker in tijden wanneer ander voedsel schaars is.

In Nederland zijn er al meer dan 10.000 halsbandparkieten te vinden. Ze zitten voornamelijk in de zogenaamde Randstad, het gebied tussen Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht.

In België kan je de halsbandparkiet voornamelijk rond Brussel vinden in de vele parken en bossen. De laatste schattingen komen uit op bijna 30.000 van deze parkieten in België, een groot aantal als je weet dat de eerste vpgels pas rond 1975 gezien werden.

Men verwacht dat het aantal halsbandparkieten in de lage landen nog aardig kan toenemen de komende jaren. Boeren zijn hier niet altijd blij mee omdat ze denken dat de parkieten een slechte invloed hebben op hun oogsten. Toch blijkt uit onderzoek dat de vogels geen grote invloed hebben en dus perfect naast de landbouw kunnen bestaan.

De enige dieren die een kleine negatieve invloed ondervinden zijn boomklevers. De halsbandparkieten palmen veel holen in en daardoor zijn er minder voor de kleine boomklevertjes te vinden. Zoals gezegd leggen halsbandparkieten al eitjes in februari en de boomklever doet dit pas in april. De beste nestholten zijn tegen dan natuurlijk al door de parkieten ingepalmd. Ook de grote bonte specht ondervindt concurrentie maar hij kan wel zelf een nieuwe holte maken waardoor hij minder last heeft van deze geïmmigreerde kabaalmakers.

Halsbandparkieten houden

Halsbandparkieten worden ook al eens gehouden door mensen met een volière. Aangezien de mannetjes zeer veel kabaal maken, is het aan te raden om de vogels niet binnen te houden maar buiten in een volière. Denk er aan dat je de vogels ook niet vlak bij de slaapkamer van de buren zet… dat gaan ze niet tof vinden!

Tips voor je halsbandparkieten in huis neemt

Denk allereerst goed na of je er tijd voor hebt. De volière moet schoongemaakt worden en de vogels hebben dagelijks eten nodig en vers water. Als je op vakantie gaat, heb je dus iemand nodig die voor je huisdiertjes kan zorgen.

Halsbandparkieten staan ook bekend om hun kabaal… ga er dus vanuit dat ze veel lawaai maken en bedenk op voorhand of je er goed tegen kan. Er zijn al genoeg wilde exemplaartjes in de lage landen, dus het zou leuk zijn als je ze zelf niet los moet laten omdat je er niet voor kan zorgen. En als je er toch niet meer voor kan zorgen, laat ze dan niet vrij in het wild maar zorg voor een nieuwe eigenaar. Via online fora kan je meestal wel een nieuw baasje zoeken.

Heb je er goed over nagedacht en denk je dat deze parkiet de beste keuze is? Dan vind je hieronder meer info om een perfecte thuis te bieden aan deze vogels!

Huisvesting halsbandparkiet

Aangezien deze vogels in het wild tot meer dan 1000 meter hoogte voorkomen aan de voet van de Himalaya, kunnen ze best wel tegen wat koude. Toch moet je zien dat ze in de winter in een hok kunnen waar het niet vriest, zeker om de nacht door te brengen.

Rustende vrouwelijke halsbandparkiet op twijgje.
Een vrouwelijke halsbandparkiet, zichtbaar door het ontbreken van een zwarte halsband, zittend op een twijgje.

Zitstokken moeten afgestemd worden op de grootte van de vogel. Aangezien deze parkiet tamelijk groot is, heb je dus stokken nodig die zeker een voldoende diameter hebben. In de winter trekken wij onze voeten ook onder een dekentje in de zetel en halsbandparkieten zijn hierin niet anders. Door een dikke zitstok te voorzien, blijven de teentjes heel dicht bij de veren en blijven de pootjes dus veel warmer. Zeker in de winter moet je dus voor dikke taken zorgen. In dit geval is een dikke tak eentje waar de pootjes van de parkiet bijna volledig vanboven kunnen staan, zeker op de bovenste helft van de stok. Algemeen geldt dat je best takken van allerlei verschillende dikten ophangt, zo kan elke vogel kiezen wat hij graag heeft en je vermijdt problemen met de nageltjes en spieren in de poten.

De volière zelf kan je uit allerlei materialen maken. Hout is mogelijk, maar parkieten knagen aan alles. Bij hout zal je dus geregeld moeten nakijken of de volière nog sterk genoeg is, iets dat bij aluminium niet het geval is. Maak de volière ook minstens drie meter land en twee meter hoog zodat de dieren wat plaats hebben. Zoveel te groter, zoveel te leuker! Hoe zou je zelf zijn als je het hok niet moet proper maken?

Voeding halsbandparkiet

Aangezien halsbandparkieten grote vogels zijn, kan je dus best een zaadmengsel voor grote parkieten geven. Dit zaadmengsel is te koop in elke de meeste dierenwinkels en kost niet veel. De prijs is meestal geen twee euro per kilo en een kilo is tamelijk veel voor een koppeltje, daar kom je zeker een tijdje mee toe.

Mensen hebben nood aan vitaminen en dit is niet anders voor vogels. Zorg dus dat je geregeld wat groenten en fruit aan de parkieten geeft. Halsbandparkieten zijn dol op appel, dus dit kan je altijd geven, net zoals bijvoorbeeld sla.

Let er ook op dat er elke dag vers water te vinden is voor de vogels en maak de waterschalen geregeld proper zodat er geen ziektes verspreid worden.

Halsbandparkieten kweken

Alvorens deze holenbroeders eitjes leggen, zullen ze een nest nodig hebben. Zonder holte om eitjes te leggen, zullen ze er niet aan beginnen. Het nestkastje heeft een afmeting nodig van 25 op 25 op 60 centimeter. Het enige gat in het nestblok, waarlangs de parkieten dus in het nest kunnen geraken, moet zo’n zeven centimeter doorsnede hebben. Dit is tamelijk groot, maar gezien de omvang van de halsbandparkiet is dit geen overbodige luxe.

Gezien de hoogte van het nestblok, is het niet altijd simpel voor de vogels om eruit te geraken. Je kan ze een handje helpen door een ruwe rand onder het gat te voorzien of hier met bijvoorbeeld wat gaas aan het werk te gaan. De halsbandparkieten kunnen dan met hun nagels hierin klauteren en komen er dan veel gemakkelijker weer uit.

Hoewel nestmateriaal niet echt noodzakelijk is, kan je altijd wat losse houtschilfers voorzien. En dan is het wachten op eitjes! Meestal komen er drie tot vijf stuks in het nest te liggen die dan uitgebroed worden gedurende 24 dagen.

Na zeven weken zijn de jongen voldoende gegroeid om de wereld te verkennen, al voeren de ouders nog een tijdje bij. Haal de jongen daarom pas weg bij de ouders nadat ze minstens tien weken oud zijn.

Halsbandparkiet kopen

Halsbandparkieten die in het wild rondvliegen mag je natuurlijk niet snel even gaan vangen. Wat je dan moet doen als je een parkiet wil houden? Eentje kopen! Maar wat kost dat en waar kan je ze kopen?

Wel, een halsbandparkiet kan je meestal al kopen voor twintig tot veertig euro. De vogel is tamelijk groot en dus is het logisch dat hij wat duurder is dan kleine parkieten. In sommige dierenwinkels kan je ze zeker kopen, al zijn ze jammer genoeg niet zo veel voorkomend als bijvoorbeeld grasparkieten. Het kan dus wat werk kosten om een geschikte vogel te vinden in de dierenwinkel.

Een andere manier is om naar kwekers te gaan. Je kan online zoeken naar kwekers bij jou in de buurt, bijvoorbeeld via zoekmachines. Wat je ook kan doen is naar de Facebookgroep over halsbandparkieten gaan en daar kijken of er mensen zijn die vogels te koop aanbieden. Hier heb je wel een Facebookaccount voor nodig.

Voor je een halsbandparkiet koopt, moet je het diertje even aandacht inspecteren. Je wil niet dat je parkiet al snel komt te overlijden, dus probeer een goed exemplaartje te kiezen. Hier kan je op letten: 

    • -Contact met de andere vogels in de volière is altijd goed.
      -De parkiet fluit met zijn soortgenoten of alleen.
      -Het verenkleed is mooi in orde en niet vuil, ook niet aan het achterste van de vogel.
      -De vogel beweegt in de kooi.

Tip: een halsbandparkiet die alleen zit is tamelijk stil en zal zich al snel vervelen. Je doet er dus goed aan om altijd een vriendje voor je parkiet te zoeken zodat hij gezelschap heeft. Een maatje om mee te fluiten en te spelen zal je halsbandparkiet een langer leven geven. En dat leven kan echt tamelijk lang worden! Het is helemaal geen uitzondering dat ze negen tot veertien jaar oud worden, dus denk goed na voor je er in huis haalt… je gaat er een tijdje plezier van hebben!

Heb je nog vragen of opmerkingen? Laat het gerust weten in de reacties!