Wat wil jij weten over je Valkparkiet? Je leest of Vraagt het hier!

Alles over valkparkieten: voeding, tam maken, geschikte kooi, wat betekenen hun geluiden, gedrag en lichaamstaal en hoe geef je ze de perfecte verzorging?

Ze hebben een prachtige kuif en zien er vaak schitterend uit, dat moeten wel valkparkieten zijn! Toch zijn deze vogels, soms ook wel valkjes genoemd, geen echte parkieten… volgens biologen behoren ze tot de familie van de kaketoes. De Engelse naam maakt dit veel duidelijker, een kaketoe is een ‘cocketoo’ en een valkparkiet wordt in het Engels ‘cockatiel’ genoemd.

Toen ik ze zelf voor de eerste keer zag, was ik overdonderd door hun schoonheid. Hoewel ik voor de speelse grasparkiet val, is deze parkiet met kuif toch echt wel de adonis van de parkieten… ontdek zelf mee waarom!

Kenmerken van de valkparkiet

Deze parkiet is een tamelijk grote vogel, ongeveer evenlang als de gemiddelde lineaal, zo’n 30 centimeter dus. Dit is een heel stuk groter dan grasparkieten, maar ook weer een stukje kleiner dan halsbandparkieten. Wat ook opvalt is dat valkparkieten een stuk trager en beheerster lijken te bewegen dan de kleinere vogelsoorten. Zo zie je ze zelden hevig rondvliegen in hun kooi maar eerder op hun gemak over stokken wandelen. Dat is helemaal anders dan bijvoorbeeld de grasparkiet die vaak hevig tekeer gaat in zijn volière.

Mannelijke valkparkiet
Een mannelijke valkparkiet, te herkennen aan de fel gekleurde vlek op de wang.

Het grootste kenmerk van de valkparkiet is de kuif, ze zijn precies de Elvis Presley onder de vogels. Mannetjes, vrouwtjes en jonge parkieten hebben deze kuif. Handig is dat je de gevoelens van de vogel kan achterhalen door zijn ‘kapsel’. Staan de veren rechtop, dan is er sprake van opwinding of schrikt hij net. Liggen ze plat op het hoofd, dan is de parkiet bang of gestresseerd. Wanneer ze geen speciale emoties ervaren maar gewoon in hun rusttoestand zijn, staat de kuif ergens tussenin, schuin naar achteren. Haantjes en popjes zijn goed uit elkaar te houden:

Mannelijke valkparkieten, de haantjes, zijn te herkennen aan hun kopje. Dit kopje is namelijk licht geel en valt duidelijk op. Dat is niet hun enige opvallende kenmerk, ook het oranje, soms haast rode vlekje op hun wang is zeer duidelijk te zien. Wanneer je echt veel over de parkieten kent, kan je zien dat de mannetjes wat stoerder doen dan de vrouwtjes, maar dat gaat al wel erg ver voor een beginnende vogelliefhebber!

Vrouwelijke valkjes, soms popjes genoemd, lijken qua lichaamsbouw sterk op mannetjes. Hun kopje is echter veel minder fel geel, het is eerder een doffe kleur. Het vlekje op de wang is bij de vrouwtjes oranje-bruin en valt iets minder op dan bij hun partner.

Een laatste verschil is iets subtieler. De mannelijke parkieten hun staartveren hebben dezelfde kleur over de hele veer. Bij vrouwtjes is dit niet zo, zij hebben streepjes op de staartveren staan. Het is me zelf de eerste keren dat ik ze zag ook niet opgevallen, maar als je het weet is het te zien. De volgende keer dat je valkparkieten tegen het lijf loopt, moet je maar eens gaan kijken! Al zal dat helaas niet snel in het wild zijn… Tenzij jij op een meer tropische plaats woont dan waar ik deze tekst schrijf!

Waar leeft de valkparkiet

Valkparkiet

Valkparkieten leven van nature in Australië, op dezelfde plaatsen als grasparkieten. Hun voeding bestaat uit zaadjes en dus moeten er veel grassen groeien rondom hun woonplaats. Daardoor vind je de vogels voornamelijk in de buurt van grasland en akkers met granen. Dat er her en der een boom staat vinden valkjes niet storend, ze leven soms zelfs in gebieden die wat bebost zijn maar er moeten wel redelijke open plekken zijn zodat ze voedsel vinden.

Toch is Australië niet de enige plaats waar ze voorkomen… sommige mensen zijn onvoorzichtig waardoor hun volièrevogels al eens ontsnappen. Bij ons is de natuur niet geschikt om ze te laten overleven in het wild, maar in Puerto Rico wel. Je kan nu dus ook valkparkieten in Puerto Rico vinden, al blijft de plaats met de meeste vogels uiteraard Australië.

Voeding van de valkparkiet

Valkjes eten in de natuur graszaden. Ze verplaatsen zich doorheen Australië om zo op een plaats met veel grassen te kunnen wonen. Als het te droog wordt en de grassen geen zaden meer produceren, vliegen ze naar een ander gebied waar het wel recent geregend heeft. Een dieet dat enkel uit graszaden bestaat is nogal eentonig. Dit is dus nog niet alles! Naast graszaden worden ook wat planten opgegeten, net zoals vruchten van struiken en bomen. Zelfs een insect wordt zo nu en dan naar binnen gewerkt.

In de volière krijgen deze parkieten ook (gras)zaden. Toch vul je de voeding best aan met onder andere fruit om een vollediger menu te krijgen. De voeding is zeer belangrijk en is tamelijk uitgebreid. Neem daarom zeker een kijkje op onze pagina over voeding voor valkparkieten.

De valkparkiet als huisdier

Valkparkieten zijn een van de veel voorkomende vogels in woonkamers, ze zijn dan ook erg geschikt als huisdier. Sommige mensen vragen zich af of dit een huisdier is voor mensen zonder ervaring. Hierop kan ik heel eenvoudig ja antwoorden. Valkjes zijn niet zo veeleisend en zijn gemakkelijke huisdieren. Een beginner kan er zeker mee beginnen, al is het aan te raden om wat informatie op te zoeken zodat je weet wat je wel en niet moet doen. Maar aangezien je deze website nu leest, ben je duidelijk op de goede weg!

Valkparkieten hebben wel enkele kenmerken die je best in je achterhoofd houdt. Zo kunnen ze net zoals veel andere vogelsoorten luidruchtig zijn, zeker de mannetjes. Als je niet goed tegen kabaal kan, is de valkparkiet dus geen geschikt huisdier. Heb je echter graag wat lawaai? Dan zou dit wel eens een goede vogel kunnen zijn om bij je thuis te houden! De andere pagina’s op deze website helpen je verder om je vogels goed te verzorgen, te beginnen met een vogelkooi voor de valkparkiet. Je kan echter zelf wel luidruchtig gedrag deels tegengaan. Net zoals kleine kinderen, roepen deze parkieten wel eens om aandacht. Dit is nu net het moment waarop je zeker niet naar de kooi mag lopen. Je wacht beter tot ze kalm zijn om zo geen luidruchtig gedrag te belonen, anders gaan ze dit namelijk nog vaker doen. En dat probeer je dus best te vermijden!
Een ander probleem kan zijn dat jij of een van je huisgenoten allergisch is voor het stof dat de veren van vogels produceren. Zelf heb ik een test laten afnemen bij de dokter om zeker te zijn om geen diertjes in huis te halen waar ik allergisch voor ben, en ik raad iedereen aan hetzelfde te doen. Uiteraard is het mogelijk dat je nadien nog een allergie ontwikkeld, maar het is eenvoudig om dit op voorhand ook al eens na te gaan.

Heel wat mensen kiezen net voor deze vogelsoort omdat ze redelijk gemakkelijk tam te maken zijn. Uiteraard is hier heel wat tijd voor nodig. Dit gaat zeker niet gebeuren op enkele dagen tijd. Maar als je ook een niet tamme valkparkiet graag als huisdier wil hebben, zijn het misschien leuke diertjes voor je! En je kan dan nog proberen ze tam te maken. En misschien, als je veel geduld hebt, leert je valkparkietje wel geluiden imiteren zoals de deurbel… of met heel veel geduld leert hij misschien zelfs praten!

Kweken met valkparkieten

Allemaal aardig om deze vogel als huisdier te hebben, maar het wordt nog leuker wanneer ze voortplanten! Zoveel te meer valkparkietjes, zoveel te meer kabaal! En veel plezier om naar hen te kijken natuurlijk. Maar hoe gaat de voortplanting nu in zijn werk?

Uiteraard heb je een popje en een haantje nodig om te kweken, zonder beide gaan er hooguit onbevruchte eieren komen als het popje met een ‘legprobleem’ zit. De meeste parkieten kweken ook niet zonder nestkastje, al zijn er altijd uitzonderingen die hun eitjes op de bodem durven leggen. In het wild moet er voldoende voedsel en een geschikte nestplaats zijn. Daarnaast gaan parkieten meestal pas over tot paring wanneer de daglengte ongeveer goed zit, normaal lengende dagen zoals in het voorjaar. In gevangenschap is dit echter allemaal wat minder strikt, veel vogels leggen eitjes het jaar door, hoewel de winter minder voorkomt. Twee weken na het paren, legt het popje de eitjes. Meestal zijn dit ongeveer vijf eitjes. Dan duurt het nog ongeveer twintig dagen tot de jongen uit het ei komen. Ze zien er dan wel niet uit, maar je hebt toch al jong leven! Na een week of iets langer kunnen de jongen ook eindelijk de wereld rondom hen zien, daarvoor zijn ze net zoals baby’s blind. Het duurt nog wat langer voor de jongen er eindelijk knapper uit gaan zien, meestal een kleine maand, al zijn de eerste veren al daar na een tiental dagen.

Na vijf weken vliegen de jongen voor het eerst uit het nest. De ouders blijven wel nog wat bijvoeren voor de eerste twee weken na het uitvliegen. Daarna staan de jongen er alleen voor. Haal jongen dus zeker niet te vroeg bij de ouders weg, aangezien ze misschien nog niet in staat zijn om voldoende eten voor zichzelf te vinden! Het is bij wet verboden om ze binnen de 51 dagen na geboorte bij de ouders weg te halen.

Net zoals bijna alle diersoorten, is het best om te om te wachten met kweken tot de vogels ongeveer anderhalf jaar oud zijn, hoewel ze in principe in staat zijn om voort te planten vanaf een half jaar tot een jaar oud. Eens ze een partner gekozen hebben, blijven valkparkieten trouw en ze zijn dus monogaam. Al heb je ook bij vogels wel eens buitenechtelijke kindjes… Hopelijk verloopt alles goed en heb je er snel enkele jonge valkparkietjes bij!