Tam maken

Heb je er altijd al van gedroomd om een grasparkiet tam te maken? Een vogel te hebben die door de woonkamer vliegt en zo naar je toe komt? Als je wil weten hoe je dit kan bereiken, kan je onderstaand stappenplan best eens doornemen.

Grasparkieten tam maken is een tijdrovende bezigheid. Indien je hier geen tijd voor hebt, is het zinloos om eraan
te beginnen. Bovendien moet er even op gewezen worden dat niet elke grasparkiet tam zal worden! Net zoals iedere mens verschillend is, verschillen ook grasparkieten van elkaar. Je kan wel de kans op succes verhogen door te starten met het temmen als de grasparkiet nog jong is. Een grasparkiet tam maken als deze al een jaar oud is, is stukken lastiger.

Ben je er al in geslaagd om je vogel te temmen, en wil je jouw tamme grasparkiet ook leren spreken, lees dan hier verder.

Er is een zeer belangrijk hulpmiddel voor het temmen van grasparkieten: trosgierst. Ongeveer elke grasparkiet is er dol op en dit is dus de ideale beloning om goed gedrag te stimuleren. Jouw grasparkiet tam maken zonder trosgierst is haast onmogelijk.

Grasparkiet tam maken – 5 Stappenplan

  1. Om te beginnen moet je geregeld met je hand in de vogelkooi gaan. Als je de eerste keer met je hand in hun territorium binnendringt, is de kans vrij groot dat ze even beginnen rondvliegen. Haal je hand niet uit hun hok voor ze weer naar hun zitstokken gekropen zijn. Als je je hand wegtrekt, zullen ze doorkrijgen dat rondfladderen ervoor zorgt dat de hand verdwijnt en dus zullen ze iedere keer gaan rondvliegen om zo je hand kwijt te spelen.
    Herhaal deze stap tot je vogels rustig blijven zitten op hun stokjes. Dat ze wat rondkijken is uiteraard logisch, maar ze mogen niet hevig bewegen. Deze stap neemt meestal minder dan een week in beslag en bij veel parkieten is het zelfs nooit een probleem.
  2. Neem nu een stukje trosgierst en ga hiermee in de richting van je grasparkiet. Beweeg niet te bruusk, anders gaan ze al snel wegvluchten. Probeer zo met het stukje trosgierst tot tegen hun snavel te geraken. Vanaf dat ze een eerste hap nemen, heb je het ergste al gehad. Na de eerste hap volgt immers al snel een tweede, een derde…
  3. Nu is je grasparkiet tam maken al voor een groot deel gelukt. Ze hebben nu al niet meer zoveel schrik van je hand, maar daar stopt het nog wel. Volgende stap: we willen onze grasparkiet op onze hand!
    Ga weer met het stukje trosgierst naar de grasparkiet toe, maar leg het deze keer op je handpalm. Zorg ervoor dat de grasparkiet er nog wel bij kan van op zijn stokje. Als hij zo enkele hapjes genomen heeft, verplaats je jouw hand wat verder van de stok. Het zou kunnen dat de grasparkiet al meteen op je hand stapt maar die kans is niet zo groot.
    Als hij niet meteen komt, kan je je vinger tegen zijn onderbuikje houden en zachtjes duwen. Hoogst waarschijnlijk heeft hij nu de reflex om op je hand te stappen. Indien dit niet gebeurt zal je helaas gewoon meer geduld moeten hebben. Ga dus niet harder en harder duwen tot hij erop stapt. Je grasparkiet zal dan nog eerder via achter van de stok gaan dan op je hand stappen. Toch kan het gebeuren dat de grasparkiet wegvliegt ondanks dat je maar zacht duwde. Mijn parkieten moesten er eerst niets van weten maar na enkele keren was dit kleine duwtje het ‘duwtje in de rug’, of eerder buik, dat ze nodig hadden.
  4. Blijf de vorige stap herhalen tot het lukt. Vanaf dat het gelukt is kan je jouw grasparkiet door de kamer laten vliegen. Normaal gezien kan je de grasparkiet nu altijd terug naar je toe lokken als hij weer in de kooi moet.
  5. Vanaf het moment dat je grasparkiet naar jou toe gevlogen komt door de kamer en een keer op je hoofd, schouder of hand landt, kan je zeggen dat je grasparkiet tam maken geslaagd is. Je zult nu een goede band opgebouwd hebben met elkaar en je tamme grasparkiet vertrouwt je nu zeer goed.

Hoe tam wordt mijn grasparkiet?

Het is lastig te zeggen hoe tam een grasparkiet wordt. Elke vogel heeft een eigen karakter en reageert anders. Vaak vragen mensen of je grasparkieten kan aaien. Het antwoord is niet zo eenvoudig, want is voor iedere vogels anders. Bij jonge grasparkieten kan het buikje vaak gestreeld worden als de hand in een trage beweging naar het buikje gaat. Een bruuske beweging is zeker af te raden aangezien je dan vaak gebeten wordt. Over de rug aaien, is ook geen goed idee omdat alle vijanden van de parkiet steeds in de rug toeslaan. Dit zorgt dus voor paniek en uiteraard ten zeerste af te raden. Naarmate de jeugdjaren voorbij zijn, zal de grasparkiet stilaan wat meer angst krijgen voor handen. Aaien wordt dan steeds lastiger en ze zullen het als vervelend ervaren.

Wij konden onze grasparkieten eerst gemakkelijk aaien. Wanneer ze aan de voorkant van de kooi tegen de tralies op kropen, mochten we met onze vinger hun buikje strelen. Zelfs in de kooi mocht het buikje aangeraakt worden terwijl ze op hun stokje zaten. Na enkele maanden veranderde dit en nu kruipen ze weg wanneer we proberen op het buikje te aaien. Vermits ze duidelijk laten merken dat ze het niet meer aangenaam vinden, aaien we dus onze – ondertussen alweer 5 jaar oude – parkieten niet meer.

Toch is het niet zeker dat jouw parkiet geen aanraking meer wil. Vogels die vrij door de woonkamer mogen vliegen, komen al sneller naar mensen toe en zoeken net contact op met het menselijk lichaam. Dan kan aaien geen kwaad uiteraard.

Worden twee parkieten even tam als een parkiet alleen?

Meestal wordt een grasparkiet veel tammer als hij alleen gehouden wordt dan wanneer hij een soortgenootje heeft. Toch heb ik hier 2 parkieten in de kooi, omdat het sterk aan te bevelen is om wel voor een vriendje voor de parkiet te zorgen. Een grasparkiet zonder een soortgenoot is immers geen echte grasparkiet meer… en alhoewel hij contact probeert te zoeken met mensen, zal hij zich toch anders gaan gedragen. Twee of meer grasparkieten zullen zich van nature samen vermaken: dit is niet alleen een plezier voor hen, maar ook om naar te kijken. Als je een parkiet alleen houdt, moet je heel veel uren per dag in zijn buurt zijn, of de parkiet zal zich gaan vervelen met veren plukken tot gevolg.

Wanneer twee parkieten samen leven, kunnen ze toch tam gemaakt worden volgens het stappenplan dat hier boven beschreven werd. Ook als ze vrij door het huis mogen fladderen, zullen ze naar je toe komen na verloop van tijd. Het is dus zeker niet zo dat twee parkieten geen band zullen vormen met mensen. Het wordt wel allemaal ingewikkelder met twee parkietjes.

Wij hebben bijvoorbeeld een grasparkiet die altijd zijn vriendje wegjaagt bij eten. Als de ene op de hand komt, vliegt de andere aan en wil hij de trosgierst. We hebben al allerlei dingen geprobeerd maar uit ervaring weten we dat het haast onmogelijk is om overdag beide vogeltjes trosgierst te geven. Daarom doen we het nu voornamelijk als het donker is, uiteraard wel licht aan doen boven de kooi op dat moment. Wat ook goed werkt bij ons, is met twee personen samenwerken. Ik ging bijvoorbeeld de ene vogel op mijn hand zetten en mijn zus zorgt ervoor dat zij de andere vogel op de hand neemt. Zo kunnen er twee grasparkieten tegelijk eten en jagen ze elkaar minder weg. Het nadeel is uiteraard dat je dit niet kan doen als je alleen bent.

Heb jij zelf een andere methode gevonden waardoor beide grasparkieten rustig kunnen eten zonder elkaar weg te jagen? Laat het gerust weten in de reacties!

Grasparkieten leren praten

Veel mensen weten dit niet, maar grasparkieten kunnen leren spreken, net zoals papegaaien. Hoewel papegaaien hier veel sneller mee zullen zijn en een grotere kans hebben om te leren spreken, zijn er grasparkieten die dit ook kunnen. Hou wel in het achterhoofd dat dit een minderheid is en dat het veel tijd kost om grasparkieten woorden te leren.

Echt spreken doen ze natuurlijk niet. Ze kunnen wel geluiden nabootsen, maar begrijpen daarom niet wat ze zeggen. Af en toe is het wel mogelijk dat de vogel geconditioneerd is. Dit wil zeggen dat ze bijvoorbeeld het verband gaan leggen tussen het woordje "trosgierst" en "het heerlijke zaad op zo’n stengel die op je hand ligt".

Eerst temmen, dan spreken

Om je parkiet te leren spreken heb je vooral veel tijd nodig. Geduld is ontzettend belangrijk. Een grasparkiet leert namelijk niet erg snel spreken, als de vogel dit al ooit zal doen. Belangrijk om te weten, is dat vogels die spreken voortdurend dezelfde woordjes herhalen. Als je hier niet goed tegen kan, is het natuurlijk overbodig hier tijd in te steken en zelfs af te raden. Afleren is haast onmogelijk.

Als je vastberaden bent om je parkiet te leren spreken, vind je hieronder de uitleg. Om te beginnen moet de grasparkiet tam gemaakt worden, zie het 5 stappenplan hierboven. Zonder een tamme vogel is het haast onmogelijk om hem te leren spreken.

Vervolgens moet je er dus erg veel tijd aan besteden: dagelijks er mee bezig zijn en misschien pas na enkele weken of zelfs maanden, zal je parkietje zijn eerste woordje leren:

  1. Neem het parkietje uit de kooi op je vinger of hand en breng hem redelijk dicht bij je mond.
  2. Kies een woord dat je hem wil leren, en gebruik steeds ditzelfde woord! Begin nu dit woord te zeggen terwijl je goed articuleert. Blijf dit woord een tijdje herhalen en als de parkiet zijn aandacht verliest, kan je hem best terug in de kooi zetten. Hij luistert nu toch niet meer en zal er weinig van opsteken.
  3. Herhaal de vorige stap dagelijks, eventueel zelfs enkele keren per dag.
  4. Als je grasparkiet begaafd is om te spreken, zal er na enkele weken tot maanden misschien een woordje uit zijn snaveltje komen. Maar het is belangrijk te onthouden dat niet elke grasparkiet zal leren spreken! Wees dus niet ontgoocheld als het niet is gelukt. Ondertussen heb je allicht een sterke band opgebouwd met je vogel en dat is nog belangrijker dan het spreken zelf! Verwaarloos de grasparkiet alsjeblieft niet wanneer hij niet in staat blijkt om te spreken, het blijft nog steeds een leuk huisdiertje dat je aandacht verdient!

Opmerking: sommige mensen raden aan om in plaats van één woord te blijven herhalen, een zinnetje te leren. Dit heeft als voordeel dat de parkiet dit minder snel saai zal vinden en afgeleid wordt door iets interessanter in de omgeving. Het nadeel van een zin is dat het vaak nog langer duurt voor de parkiet kan spreken.

Welk woord moet ik aan mijn parkiet leren?

Als je er zeker van bent dat je een grasparkiet wil leren spreken, dan is het verstandig even na te denken over welk woord je hem wil aanleren. Over het algemeen wordt aangeraden een redelijk kort woord te gebruiken, liefst met i- of u-klanken en een sisklank. Dit wordt het gemakkelijkst overgenomen door een parkiet. Eens dit eerste woord aangeleerd is, kan vrij eenvoudig een volgend woord geleerd worden of zelfs hele zinnen.

Ook woorden die nooit uitvoerig aan de parkiet zijn ‘uitgelegd’, zullen in zijn woordenschat terecht komen, net zoals omgevingsgeluiden die geregeld terug komen. Zo hoor je soms mensen die een grasparkiet hebben die een piepende deur of een lach nabootsen.

Let op: een woord dat is aangeleerd, is nauwelijks terug af te leren. Wees hier van bewust! De grasparkiet zal dit woord vaak herhalen, ook als er bezoek is. Zorg er dus voor dat het geen gênante woorden zijn die de parkiet krijgt aangeleerd. Eens de parkiet een woordje heeft geleerd, is het dus verstandig om niet te veel te vloeken… een vloekende grasparkiet is volgens mij niet wat je verwacht.

Kan elke grasparkiet leren spreken?

Helaas niet. Zoals hier boven reeds vermeld werd, leert slechts een klein deel van de grasparkieten praten. De kans dat het lukt, kan natuurlijk aanzienlijk vergroot worden door er veel tijd aan te spenderen. Maar zelfs dan zal de kans niet erg groot zijn.

Beschouw het leren spreken eerder als een leuk extraatje van je vogel, en een extra tijdverdrijf tussen jullie 2, maar ga spreken niet als iets vanzelfsprekend of noodzakelijk beschouwen. Als je vooral een vogel wilt die kan spreken, dan is het beter om voor een papegaai te kiezen aangezien deze veel sneller, beter en meer woorden kunnen leren.

Grasparkieten die altijd meer fluiten en geluid maken, hebben een grotere kans om ooit te leren spreken. Vaak zijn dit mannetjes die graag lawaai maken, maar ook vrouwtjes kunnen uitstekend leren praten. Het spreken gebeurt ook sneller en met meer succes bij vogels die alleen leven. Wanneer ze met twee of meer samen zitten, "praten" ze liever tegen elkaar dan met de mensen in de buurt.

Hoeveel woorden kan een parkiet leren?

Na het eerste woord zal een parkiet makkelijk nieuwe woorden oppikken. Een exact getal is moeilijk te vermelden. De ene parkiet zal geen enkel woord leren, de andere eentje tot hooguit een tot enkele zinnen. Af en toe zijn er parkieten die tot honderd of zelfs enkele honderden woorden kunnen nabootsen, maar die heb ik hier alvast nog niet in levende lijve tegengekomen.

Samengevat heb je veel geduld, veel dagelijkse interactie en trosgierst – hun lievelingseten – nodig om grasparkieten tam te maken, op je hand te laten zitten of naar je toe te laten vliegen in je huis. Wil je je vogel leren praten, dan heb je nog meer tijd en oefening nodig, maar weet dat dit eerder een bonus is en niet zo evident als bij een papegaai.

117 gedachten over “Tam maken”

  1. Hallo Ruben!

    Ik wil beginnen met het geven van een compliment, wat een leuke en informatieve website heb je!
    De tekst op deze pagina gaat over grasparkieten, maar het stappenplan voor het tam maken van grasparkieten zal vast ook wel gelijk zijn aan het stappenplan voor het tam maken van halsbandparkieten? 🙂
    Ik heb sinds vorige week maandag 2 halsbandparkieten. Ik wil graag beginnen met stap 1: hand in de kooi en pas weghalen zodra ze rustig zijn en niet meer rondfladderen. Het probleem is echter dat ze zo extreem bang zijn dat ze zelfs al lichtelijk in paniek raken als ik langs de kooi loop. Ik stak gisteren mijn hand heel voorzichtig in de kooi om het voerbakje eruit te halen en toen raakten ze helemaal in paniek en fladderden door de hele kooi. Na een minuut fladderen gingen ze bovenin de kooi in de hoek zitten tegen de tralies aan. Na 15 minuten wachten (met mijn hand nog steeds in de kooi), waren ze nog steeds niet rustig op een stok gaan zitten. En toen ik mijn hand weghaalde begonnen ze weer te fladderen. Vervolgens zaten ze 2 uur lang stil op dezelfde plek, tegen de tralies aan. Ze moesten er echt flink van bijkomen.

    Ze zijn echt extreem bang, van de waterkoker schrikken ze al. Ook zitten ze sinds ik ze heb altijd bovenin de kooi, ze zijn nog geen een keer de kooi goed gaan verkennen. Ze eten en drinken wel en knarsen als ze stilzitten en maken zachte geluidjes.

    Nu is mijn vraag, wat raad je aan? De een zegt dat ik moet wachten tot ze niet meer bang zijn als ik langs de kooi loop en ze de kooi wat meer hebben verkend. De ander zegt dat ik alsnog moet beginnen met mijn hand in de kooi steken en het volhouden.

    Ik hoop dat je tips hebt voor mij, want ik heb geen idee hoe ik dit het beste kan aanpakken!

    Groetjes,
    Elisabeth

    Beantwoorden
    • Hoi Elisabeth, dankjewel voor je reactie!
      Oei dat klinkt wel alsof je halsbandparkieten ontzettend veel schrik hebben! Ik zou zeggen: probeer heel vaak langs de kooi te komen, dat is zeker een goed begin om ze aan je te laten wennen. Sla een praatje met hen, zodat ze je stem ook leren kennen en stilaan op hun gemak zijn hierbij. Ik zou zelf wel nog in de kooi gaan met de hand, maar als ze eenmaal rustig zijn (ook tegen de tralies zitten maar niet meer de hele tijd met de vleugels slaan, zou ik wel als rustig beschouwen) kan je de hand er weer uit halen. 15 minuten wachten moet je zeker niet altijd doen hoor, al bewonder ik je geduld enorm! 🙂
      Het zal vooral veel tijd kosten als ik je verhaal lees, misschien dat ze wat hebben meegemaakt in het verleden of vrij ruw gevangen zijn ooit, dan kan het echt lang duren voor ze rustig blijven bij handen. In elk geval veel succes!

      Beantwoorden
      • Hoi Ruben, heel erg bedankt voor je reactie! We zijn inmiddels een maand verder. Ze schrikken nog steeds erg snel maarrrr.. ik kan nu wel voor de kooi gaan staan zonder dat ze in paniek raken. En als ik heel, maar dan ook echt heel heel heeeeel erg voorzichtig en langzaam mijn hand in de kooi doe met wat trosgierst dan komen ze vrij snel naar me toe om ervan te eten. Het gaat dus de goede kant op, al zal het inderdaad zoals je zei veel tijd gaan kosten. Maar ik blijf volhouden 🙂 En wat je zei over dat ze misschien wat hebben meegemaakt in het verleden klopt ook, ze waren behoorlijk ruw gevangen, dus het is niet gek dat ze in het begin zo enorm angstig waren.
        Nogmaals bedankt voor je reactie! Ik vond het even leuk om een update te delen 🙂

        Beantwoorden
  2. Hallo Ruben
    Allereerst een bedankje voor alle informatie en tips en tricks voor het houden van parkieten. Het heeft ons enorm geholpen bij de aanschaf van ons parkietje Chico. We hebben Chico in de dierenwinkel gekocht. Op 14 augustus. We weten niet hoe oud hij is, want dat wisten ze in de winkel ook niet. Maar de washuid boven de neus was nog niet verkleurd. Nu begint het blauwig te worden. Hij heeft een aantal weken in een klein kooitje op een tafeltje naast mij gestaan. Ik ben gehandicapt en zit in een sta-opstoel. Dus ik kon de hele dag tegen hem praten en mijn hand in de kooi doen. Hij was al vrij snel tam en zat al gauw op mijn vinger. Sinds 2 weken zit hij in een grotere kooi bij het raam en vliegt ook vrij rond. Het is een heel vrolijk en speels vogeltje. Alleen heeft hij nu een naar trekje gekregen. Hij bijt de hele dag. Zodra hij bij ons zit bijt hij heel hard in onze vingers of de huid van ons gezicht. Maar ook op of in de kooi bijt hij steeds. De tralies, zijn speeltjes. Overal bijt hij op. Het is net als een babytje die stopt ook alles in het mondje om te ontdekken. Ik dacht eerst dat het bij hem ook zo was. Maar hij blijft het doen. Hij heeft meerschuim in zijn kooitje maar die is al voor de helft doorgeknabbeld. Nu is mijn vraag; wat zou de oorzaak van dit bijten kunnen zijn?. Licht het aan de voeding?. Hij krijgt parkietenvoer met wat aanvulling van eivoer. Af en toe een bakje fruit/groentevoer. En af en toe gierst.
    Heb ik het met het tam maken niet goed gedaan?. Hij was vrij snel tam. Ik hoop dat u ons advies kunt geven. Want op deze manier is hdt niet leuk meer als hij bij ons komt zitten.

    Beantwoorden
    • Dag Clara, ik denk niet dat je iets mis hebt gedaan. Bij het tam maken is het belangrijk dat je geen aandacht schenkt als ze bijten, dus niet plots ‘auw’ roepen of iets gelijkaardigs. Alleen lijkt dit niet echt het probleem als hij in alles begint te bijten, dat is inderdaad vervelender. Misschien kan je proberen voldoende takken of touwen in de kooi te hangen zodat hij hopelijk voornamelijk daaraan gaat knabbelen? Al weet ik niet of dat het probleem meteen zal oplossen… Helaas ken ik zelf geen andere oplossing voor dit probleem.
      Moest een andere lezer tips hebben, laat ze gerust achter!

      Beantwoorden
  3. Hoi,
    ik heb een paar maand geleden een grasparkiet gekregen van mijn ouders,
    ik stop mijn hand in de kooi (het is een kooi met een soort dak van tralies, gewoon als een huis) en dan gaat hij bovenin in het puntje zitten, wat doe ik fout? mijn ouders lopen heel erg vlug langs hem, en ik ben de enige die goed voor hem zorgt, mijn moeder wil ook helpen maar mijn vader vind pico (de parkiet) stom en irritant… maar ja, we hebben hem in de woonkamer, ik maak de kooi elke week schoon, is het goed wat ik doe? (elke week schoonmaken, elke dag nieuw water, om de dag nieuw voer, elke dag mijn hand even in de kooi)
    – silke schippers

    Beantwoorden
    • Ja hoor, klinkt alsof je het allemaal super goed doet!
      Het is heel normaal dat je parkietje nu nog schrik heeft en naar boven klimt. Het enige wat je kan doen is volhouden en geen hevige bewegingen maken als je met je handen in de kooi zit. Na een tijdje komt hij misschien wel op je hand! Maar het lukt niet met elke parkiet, en het kan soms erg lang duren!

      Beantwoorden
  4. Hallo ruben,
    aller eerst wil ik zeggen dat u een prachtige website heeft met veel goede informatie.
    ik heb laatst mijn 2 parkieten mee gegeven aan de vriend van mijn moeder omdat ik toch liever 1 parkiet heb. nu is mijn vraag ik heb op internet gelezen dat een spiegel slecht is voor de parkiet. ik ben zelf veel thuis dus heb tijd voor hem. mijn vorige parkieten vonden een spiegeltje altijd erg leuk maar wil het toch graag goed doen. wat zou u aanraden?
    mvg. Danielle

    Beantwoorden
    • Ik denk dat het niet zoveel uitmaakt. Ik heb zelf ooit gelezen dat een spiegeltje zou kunnen leiden tot een kropontsteking als je parkieten er de hele tijd voedsel aan willen geven en dit dus opwerpen vanuit hun krop. Nu heb ik dit nooit uit eerste hand meegemaakt, dus ik durf niet te zeggen hoe vaak dit werkelijk voor komt.
      Zelf heb ik ook vaak een spiegeltje in de kooi gehangen, gewoon omdat ze dit leuk vinden. Al merk ik dat ze hier de spiegel zelf niet zo interessant vinden, maar eerder het belletje dat eronder hangt… Dat maakt lawaai en kan aan geknabbeld worden, dat is uiteraard perfect als je parkiet bent 🙂

      Beantwoorden
  5. Goedenavond heb een vraagje? Heb een parkiet overgenomen. Zat 6 jaar lang in een klein kooitje. Heb een hele grote kooi voor hem gekocht. Heb nu ook een vriendje voor hem gekocht. Deze parkiet is 3 maanden oud. Burdy van 6 jaar schijnt luizen te hebben heb ze allebei behandelt. Niet dat ik een parkiet wilde, alleen vond ik het zo triest dat hij jaren lang in een piep kleine kooi leefde. Dus wil dat hij bij mij gelukkig wordt. Maar hij zingt niet. Ze zeggen dat hij misschien last kan hebben van keel worm. Ik weet het niet meer. Moet ik naar de dierenarts? Wil graag jullie mening. Leyla.

    Beantwoorden
    • Hoi Leyla, niet hoe lang heb je je parkietje al? Als hij nog niet lang bij jou is, is het heel normaal dat hij even niet zingt. Hier duurt het meestal ook verschillende dagen, soms wel een week of langer, voor een nieuwe parkiet zich helemaal op zijn gemak voelt. Is ook logisch, ze moeten wennen aan zoveel nieuwe dingen in hun omgeving! Als je hem al langer in huis hebt, dan zal je inderdaad verder moeten zoeken. Al kan hier ook de leeftijd wel meespelen. Zo merk ik thuis ook dat de jonge parkietjes veel meer kabaal maken dan de wat oudere, ze worden net zoals mensen en andere dieren wat rustiger als ze ouder worden.

      Beantwoorden
  6. Beste Ruben

    ik heb in september 2 parkieten gekregen en ik wil weten hoe ik ze nou het beste tam krijg wat ik ga elke dag 3 keer rustig met mijn hand in de kooi tot ze rustig worden en dan over hun buikjes aaien. ze zijn heel actief want ze maken veel ruzie over het eten en fluiten de hele dag en gaan vaak uit de kooi. ze ging en keer vanaf de kooi op de grond zitten en toen wouden ze op onze hand met gierst dat deden ze 1 week en toen wouden ze het niet meer. als we de kooi open doen gaan ze altijd op een grote kast zitten is dit misschien een oorzaak dat ze niet tam worden.

    groetjes Folke.

    Beantwoorden
  7. Hoi,

    Allereerst, wat een mooie en duidelijke site! Ik heb 2 parkieten overgekocht van 10 maanden oud. Heeft u misschien tips hoe ik deze tam kan maken?

    Groetjes,

    Do Borstel

    Beantwoorden
    • Voornamelijk door er zo snel mogelijk mee te beginnen! De stappen op deze pagina helpen je zeker al op weg, dus ik zou deze een voor een proberen te volgen, met wat geluk kan je er dan succes mee hebben! 🙂

      Beantwoorden
  8. Hoi Ruben,
    We hebben alles op je website gelezen en doorgenomen. Wat ontzettend handig. En nu voelen wij ons klaar voor het nemen van een grasparkiet.
    We willen graag een jonge omdat we de parkiet graag tam maken.
    Nu heb ik daarover 2 vragen… kunnen we beter starten met 1? Zodat alle aandacht naar 1 parkiet gaat en deze zo sneller tam wordt? We zijn bang dat als je met 2 start dat ze dan teveel op elkaar focussen. Dus adviseer je 1 of direct 2?
    Ik lees verschillende verhalen over kortwieken. Is dat nodig? Of beter? Of gewoon laten zoals het is?
    Alvast bedankt!

    Beantwoorden
    • Kortwieken zou ik zeker niet doen, zo kan je grasparkietje niet meer vliegen… Ja, ze lijken dan snel tam, maar ze kunnen gewoon niet snel wegvliegen als ze willen… Zou ik dus zeker niet aanraden!
      Ik zou zelf meteen 2 grasparkietjes nemen. Het voordeel is dat ze dan meteen aan elkaar wennen en gezelschap hebben. Het zal zeker iets moeilijker zijn om ze tam te krijgen, maar als je jong genoeg begint, kan het zeker! Hier is het wel gelukt met twee tegelijk toen ze jong waren, werden beide handtam. Later hebben we ook wel eens een oudere parkiet in huis gehaald, en die kregen we niet meer tam… Leeftijd is dus hoofdzakelijk belangrijk als je ze tam wil krijgen!

      Beantwoorden
  9. Hallo , inderdaad proficiat met je leuke en interessante parkietenweetjes . Ook ik ben vrij recent (6 maanden ) met 2 mannelijke parkietjes begonnen . Ze kwamen ongeveer 8 weken uit het nest . Wat een leuke energiebommetjes ! Ik hoopte dus ook op tamme vogeltjes, die ook nog konden praten …:)
    Nu de realititeit: ze komen op de vinger , zeker met wat lekkers… soms eens zonder wat lekkers en als ze tijd hebben . Ze gaan heel erg in elkaar op … Ik krijg er geen woord tussen 🙂
    Ze komen nog niet zomaar , en ook niet als ik wat verder van hen sta .. Ik denk er niet aan om ze terug weg te doen want daarvoor ben ik te gek op ze , maar verlies wel een beetje de moed om ze nog tammer te maken , laat staan te leren spreken . Ik ben er dagelijks mee bezig. Ze mogen dagelijks uit de kooi . Ik praat er tegen … Ze krijgen wel redelijk wat speelgoed .. Denk je dat er nog evolutie kan komen ? Dat ze ook uit zichzelf naar mij komen vanop afstand ? Of dat ze ooit kunnen praten ? Ik kan hun aandacht moeilijk vasthouden . Ook op de vinger zitten duurt niet lang. Tenzij ze wat lekkers krijgen …
    Hopelijk krijg ik van jou en doosje goede moed? Vriendelijke groet, Bie

    Beantwoorden
    • Dat klinkt allemaal al erg leuk, bedankt voor je reactie! Ik durf niet te beloven dat je ze veel tammer gaat krijgen, dat hangt heel sterk van de vogeltjes hun karakter af. Het kan zeker dat ze nog tammer worden, maar dat weet je niet zeker. Mogelijk dat ze ooit nog naar je toe komen vliegen ook als er nog meer vertrouwen tussen jullie opgebouwd wordt! Praten kan uiteraard nog steeds, maar daar zou ik niet te hard op hopen, het gebeurt namelijk niet zo vaak dat parkietjes leren spreken. Ze tammer krijgen geef ik een grotere kans! Blijven volhouden en van het gezelschap genieten is de boodschap! 🙂

      Beantwoorden
  10. Hoi Ruben,

    Allereerst wil ik je bedanken voor het interessante artikel van je. Heel duidelijk en herkenbaar.
    Ik heb vroeger erg tamme parkieten gehad, waar ik bovenstaande stappen in een korte tijd heb kunnen doorlopen.
    Nu heb ik sinds een halfjaar (na een paar jaar geen huisdier te hebben gehad) een leuk druk parkietje in huis, die totaal niet bang is als ik met mn hand in de kooi ga, en waarmee ik in de kooi ook lekker samen kan spelen met de speeltjes.
    Maar uit zichzelf komt hij er niet uit, het lukt me wel met wat trosgierst, maar na enige tijd lekker rustig te hebben gegeten, vliegt ie in een soort ongecontroleerde paniekvlucht weer terug naar de kooi. Het lijkt dus alsof hij dat niet echt fijn vind.
    Hij zoekt me ook niet op als hij ergens tussendoor op een lamp gaat zitten.
    Om hem niet te dwingen probeer ik hem dus ook steeds minder vaak uit de kooi te halen, wat ik wel jammer vind.
    Heeft u misschien een advies, waardoor mn parkiet graag uit de kooi wil, en op die momenten ook graag naar me toe komt? (Net zoals in de kooi).

    Ik las iets dat je bijvoorbeeld het voer kunt verminderen, en dat met de hand een aantal keer per dag kunt aanbieden, zodat een positieve associatie gemaakt word, maar dit klinkt in mn ogen een beetje zielig..

    Ik hoor het graag van u,

    Groeten,
    Stefan

    Beantwoorden
    • Hoi Stefan,
      Het klinkt in elk geval alsof je goed bezig bent, je kan een parkietje uiteraard niet dwingen, dus geen garanties dat het beter zal gaan. Wat je aanhaalt kan zeker werken, maar ik ben het met je eens dat dit wat zielig is.
      Als je de kooi gewoon open laat staan, blijft je parkietje dan steeds terugkeren tot in de kooi? Of komt hij er na een tijdje wel eens uit om de kamer te verkennen? Veel geduld lijkt me hier vooral de boodschap: het is voor je parkiet wellicht wat schrikwekkend om uit de veilige kooi te komen. Nieuwsgierigheid kan het na een tijdje echter altijd winnen van de schrik! Eens de hele kamer als wat veiliger terrein aanzien wordt, kan het mogelijk snel gaan. Jullie hebben duidelijk al een goede band in de kooi, dus ik verwacht ergens dat die band ook buiten de kooi wel in stand te houden is. Je stem en handen zullen hem alvast bekend voorkomen, wat normaal toch helpt om hem de schrik te laten overwinnen!
      Veel succes!

      Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.