Je wenst het niemand toe, maar het kan gebeuren… je grasparkiet wordt ziek… Wat te doen? Lees hieronder wat je zelf kan doen en wanneer je onmiddellijk de dierenarts moet inschakelen.
Leer eerst het normale gedrag van je gezonde grasparkiet kennen, zodat je weet wanneer jij of een dierenarts moet ingrijpen. Dit zijn enkel richtlijnen natuurlijk. Net zoals mensen is elke grasparkiet anders, en wat voor de ene parkiet perfect normaal gedrag is, kan heel vreemd zijn bij een ander vogeltje. Je kent je eigen parkietje ongetwijfeld het beste, dus vertrouw zeker op wat je zelf kan waarnemen! Omdat elke grasparkiet zich anders gedraagt, heb je er dus veel aan om te leren wat normaal gedrag is voor jouw parkietje en wat abnormaal is.
Wat doen gezonde grasparkieten?
Elke parkiet heeft een ander gedrag maar er zijn enkele gelijkenissen die hieronder aan bod komen. Maar opnieuw, vergeet zeker niet te kijken naar hoe jij je parkietje kent en wat je opvalt als afwijkend gedrag!
Elke grasparkiet is actief vanaf zonsopgang tot zonsondergang. In de zomer is dit dus zeer vroeg ’s ochtends als de grasparkieten beginnen aan hun dag.
Eens ze wakker zijn, gaan ze meestal eerst wat veren schoonmaken of wat zaad eten.
Na een maaltijd gaan ze vaak opnieuw veertjes schoonmaken. Als ze er weer goed uitzien gaan ze rondkruipen, vliegen, nog meer veren poetsen en stokken of allerhande andere dingen die kapot kunnen, kapot maken. Vooral uit dit laatste halen ze veel voldoening en kunnen ze uren mee bezig zijn. Hou hier dus ook rekening mee en gun je parkieten dit leuke tijdverdrijf. Net zoals ik graag een goed boek lees of een goede film bekijk, vinden mijn grasparkieten een goede stok de moeite waard om uren mee bezig te zijn. Of nog leuker: gezelschap voor je parkietje, zodat deze niet alleen in de kooi zit maar achter een maatje kan aanvliegen, er tegen praten… Dan zie je heel snel of ze zich goed voelen!
In de namiddag gaan grasparkieten vaak wat rusten. Ze houden zich dan een tijdje stil en doen hun ogen toe. Sommige grasparkieten leggen dan hun snavel tussen hun rugveertjes, net zoals eenden vaak op of langs het water slapen.
Verschillende keren per de dag gaan grasparkieten opnieuw eten. Na dit eten blijven ze vaak even op hun stokjes zitten en beginnen ze wat op hun zaadjes te ‘knabbelen’, al hebben ze geen tanden. Dit maakt een knarsend geluidje en grasparkieten die zich op hun gemak voelen doen dit geregeld. De eerste keer toen ik dit zelf hoorde, was ik nieuwsgierig wat dit betekende. Na wat opzoekwerk was ik blij om te lezen dat dit dus een positief geluidje is.
’s Avonds, vanaf dat het donker begint te worden, zullen de grasparkieten zich op hun favoriete slaapplekjes installeren en daar rustig blijven zitten om echt te slapen vanaf dat het donker is. Onze grasparkieten trekken zoals de meeste andere grasparkieten een pootje omhoog in hun veertjes terwijl ze slapen. Niet elke grasparkiet doet dit, sommige parkieten blijven ook op twee pootjes zitten, en een enkeling vind het leuker om aan de spijlen van de kooi te blijven hangen en zo in slaap te vallen. De veertjes worden vaak minder plat gehouden tijdens het rusten, wat men wel eens ‘bolzitten’ noemt. Dit is warmer omdat de veertjes zo een grotere luchtlaag vasthouden. Ook vogels in de tuin doen dit wel eens, zeker in de wintermaanden.
Sommige grasparkieten pakken wel eens een stok vast en beginnen dan te slaan met hun vleugels. Dit kan een manier zijn om wat energie kwijt te spelen, net zoals grasparkieten die hevig heen en weer vliegen van de ene naar de andere kant van de kooi. Een parkiet die echter zo met zijn vleugels slaat zonder echt te vliegen, kan ook proberen om aandacht te krijgen van mensen. Zeker parkietjes die alleen gehouden worden, hebben graag aandacht. Schenk ze dit dus ook zeker, want vogels kunnen ziek worden van te weinig aandacht.
Indien je grasparkiet normaal op 1 pootje slaapt maar plots met beide pootjes op de stok zit, kan dit een teken zijn dat je vogel zich wat ziek voelt. Het is dus belangrijk je parkiet overdag goed in het oog te houden om zijn persoonlijk normale gedrag te leren kennen, zodat je weet wanneer er iets fout loopt.
Is mijn grasparkiet ziek?
Het is belangrijk om snel vast te stellen wat er met een zieke grasparkiet aan de hand is. Een vogel is een kwetsbaar dier en moet dus zo snel mogelijk geholpen worden.
Om te beginnen is het noodzakelijk om het normale gedrag, zoals hierboven beschreven, van je grasparkieten te kennen. De parkiet zal er alles aan doen om jou niet te laten merken dat er wat mis is. Dit is een overblijfsel van zijn wilde afkomst: hij is een prooidier en zieke vogels zijn letterlijk een vogel voor de kat.
Grasparkieten zijn vogels en hebben dus net zoals alle vogelsoorten een krop en geen tanden. In de krop komen geregeld steentjes terecht, net zoals in de maag, om zo de zaden die ze op eten, te vermalen. Ze halen geregeld voedsel uit hun krop terug omhoog om er wat op te knarsen en verder te verteren. Ze kauwen er als het ware op, ook al hebben ze dus geen tanden. Je ziet twee grasparkieten dus soms ook elkaar voederen door zaadjes uit de krop omhoog te halen en deze aan hun vriendje te geven. Vooral koppeltjes doen dit vaak, maar ook parkieten die alleen zitten voor een spiegeltje doen het. Ze proberen als het ware de spiegel te voederen omdat ze denken dat er een vriendje zit. Als dit te veel gebeurt, moet je het spiegeltje weghalen omdat het tot een kropontsteking kan leiden.
Kenmerken van een zieke grasparkiet:
- De grasparkiet rust op twee pootjes en slaapt anders op één pootje
- De grasparkiet is stil en zit niet mee te kwetteren met de andere parkieten of met andere geluiden
- De grasparkiet komt nauwelijks van zijn stokje af en zit de hele dag stil
- Gedurende een hele dag gaat de parkiet niet eten (zeer ernstig!)
- De parkiet kan niet meer op zijn stok zitten en ligt op de grond (zeer ernstig!)
In sommige van deze gevallen is het noodzakelijk zo snel mogelijk professionele hulp te zoeken! Wachten kan fataal aflopen voor de grasparkiet!
Veel voorkomende kwaaltjes bij een grasparkiet:
De snavel en nageltjes van de grasparkiet zijn te lang
Dit is vrij eenvoudig op te lossen. Je kan dit in principe zelf doen maar de eerste keer kan je het best laten voordoen door een specialist.
De vogel zal gevangen moeten worden en vervolgens zullen de nageltjes en snavel geknipt kunnen worden. Dit kan met een tang, maar ook een nagelknipper voor mensen werkt uitstekend voor de nageltjes en de snavel.
Bij het knippen van de nageltjes let je erop dat ‘het leven’ ver doorloopt. Door de nagel voor het licht te houden zie je tot waar er bloedvaten lopen. Hier blijf je best een stukje af.
Ook bij het knippen van de snavel is het belangrijk om niet te ver te knippen! Veel mensen zeggen dat hier geen bloedvaten lopen, maar dat is wel het geval! Het is dus belangrijk om op te letten hoe ver je knipt en je kan echt al snel te ver knippen! Zo ging het knippen van de snavel goed bij onze dierenarts. De volgende keren thuis ook maar een keer nadien begon de snavel te bloeden. Dit was uiteraard zeer stresserend voor de grasparkiet maar ook voor ons.
Indien de snavel of teentjes beginnen te bloeden moet je zo snel mogelijk het bloeden stelpen. Het makkelijkste is om de teentjes of snavel in bloem te steken. Bloem stelpt het bloeden snel en het is niet schadelijk voor je grasparkiet.
Een vogel heeft niet veel bloed dus eventuele bloedingen moeten snel gestelpt worden! Niet aarzelen is dus de boodschap. Wanneer wij nageltjes of een snavel moeten knippen, staat de bloem al klaar voor we de vogel vangen om later geen tijd te verliezen in het geval dat er weer iets zou mislopen, wat gelukkig na die ene keer nooit meer gebeurt is.
Veren van grasparkiet vallen uit
Uitvallende veren zijn meestal geen probleem. Grasparkieten ruien net zoals alle vogels één tot twee keer per jaar. Binnen in huis kan dit zelfs vaker voorvallen. Zorg ervoor dat er geen tocht aan de vogelkooi komt want dit is vaak de oorzaak van een extra rui. Zelfs zonder dat ze in de tocht zitten, liggen er steeds kleine donsveertjes rond onze vogelkooi. Af en toe zie je de parkietjes ook eens met hun veren schudden en valt er een pluimpje naar de bodem. Dit is niet hetzelfde als ruien en het verschil met de rui is duidelijk te zien. Tijdens de rui liggen er echte veertjes, geen donsveertjes, naast het hok.
Zolang de grasparkieten goed kunnen vliegen is er weinig aan de hand. Ze zien er soms wat minder verzorgd uit maar dat is geen probleem. Indien de grasparkiet teveel slagpennen of staartpennen verliest op hetzelfde moment, kan het gebeuren dat hij niet meer kan vliegen. Zorg dan dat er voedsel en vers water op de bodem aanwezig is zodat hij hier steeds aan kan. Ook touwen en takken om vanaf de bodem op te kunnen klimmen worden geapprecieerd.
Wat je altijd kan doen wanneer de grasparkieten aan het ruien zijn, is wat extra eivoer geven. Dit geeft wat extra energie die altijd welkom is tijdens de rui.
Grasparkiet plukt zijn veren
Verenplukken is een probleem dat voornamelijk voorkomt als een grasparkiet zich verveelt. Het kan dan aangeraden zijn om een soortgenootje te zoeken. Ook extra speeltjes aanbieden kan helpen. Denk hierbij voornamelijk aan natuurlijke stokken om op te knagen. Zelfs wc-rolletjes vinden veel parkieten leuk om mee te spelen en kapot te scheuren.
Indien de grasparkiet al een maatje heeft en toch veren plukt bij zichzelf en zelfs bij de andere parkiet, kan je best de parkiet in een andere kooi zetten. De parkiet zal dan waarschijnlijk nooit van deze aandoening verlost geraken.
Samengevat: de dagroutine van onze gezonde grasparkieten ziet er zo uit:
- eten,
- veren reinigen,
- actief bezig zijn,
- rusten,
- slapen.
Beste lezer,
Sinds ongeveer 11 jaar hebben wij twee grasparkieten. Ze hebben een ruime kooi tot hun beschikking met diverse voeding en veel speeltjes. De kooi staat eigenlijk praktisch altijd open zodat ze kunnen rondvliegen wanneer ze willen. Ze zijn goed opgevoed, in de zin van ze mogen alleen landen op hun “speeltoestel” of in/op de kooi. Sinds 5 weken kwamen we erachter dat 1 van de vogels niet meer kan vliegen. Het lijkt erop dat hij zijn kracht kwijt is, maar dit is een aanname. Hij eet en drinkt goed. Is nog steeds acties en en speelt in de kooi veel met zijn maatje. Alleen vliegt dus niet meer. Zijn vleugels hangen er ook niet gek bij of iets dergelijks. Na 4 weken rust en de kooi dicht gelaten nogmaals geprobeerd te laten vliegen vanaf een kleine hoogte (30cm) maar ook dit resulteerde in een snelle duikvlucht.
Heeft iemand een idee wat die zou kunnen zijn? Ouderdom of toch iets anders?
Mocht je tips hebben dan hoor ik het graag. Anders wordt het toch weer een ritje naar de dierenarts.
Hoi Cedric, zijn de vleugelpennen wel nog allemaal aanwezig? Dit is namelijk iets dat wel eens zorgt voor vliegproblemen.